حالا هرجا که هستی باورم کن...بدون با یاد تو تنهاترینم
هنوزم زیر رگبار ترانه... کنار خاطرات تو می‌شینم
تو رفتی بی من اما من دوباره...دارم از تو برای تو می‌خونم
سکوت لحظه‌های تلخ رو بشکن...نذار اینجا تک و تنها بمونم
نذار اینجا تک و تنها بمونم

از تموم دنیا و دار و ندارش
شونه هاتو کم دارم برای بارش
زخمی خنجر زهرآگین یارم
تو که تازه اومدی تنها نذارم

به چشام خوب خیره شو ببین چه پیرن
منو دریاب خوب من دارم می میرم
دیگه حتی نایی نیست برای خوندن
خیلی وقته تو سکوت غم اسیرم

یک لحظه خوبی به من بده از من بگیر روح و تنم
برای یک لحظه خوشی به هر دری در میزنم
برگردون عمر رفته مو حتی واسه یه ثانیه
دل خوش کنم حتی دو روز از من مگه چی باقیه

غربتم روشنایی کن بهارم
روزامو دریاب عزیز دور شه قطارم
برای یک
غربتم روشنایی کن بهارم
روزامو دریاب عزیز دور شه قطارم
برای یک ثانیه عاشقی به جز این
هیچ توقعی از این روزا ندارم

توی تاریکی شب مهتاب من باش
تو بمون تعبیر خوب خواب من باش
تو که می دونی بدون تو می میرم
انتهای قصه ی عذاب من باش

یک لحظه خوبی به من بده از من بگیر روح و تنم
برای یک لحظه خوشی به هر دری در میزنم
برگردون عمر رفته مو حتی واسه یه ثانیه
دل خوش کنم حتی دو روز از من مگه چی باقیه

منو نسپار به فصل رفته عشق...نذار کم شم من از آینده تو
به من فرصت بده گم شم دوباره...توی آغوش بخشاینده تو
به من فرصت بده برگردم از من...به تو برگردم و یار تو باشم
به من فرصت بده باز از سر نو...دچار تو گرفتار تو باشم
به من فرصت بده باز از سر نو...دچار تو گرفتار تو باشم

من زنده بودم اما انگار مرده بودم
از بس که روزها را با شب شرمده بودم
یک عمر دور و تنها تنها بجرم این که
او سرسپرده می خواست ‚ من دل سپرده بودم
یک عمر می شد آری در ذره ای بگنجم
از بس که خویشتن را در خود فشرده بودم
در آن هوای دلگیر وقتی غروب می شد
گویی بجای خورشید من زخم خورده بودم
وقتی غروب می شد وقتی غروب می شد
کاش آن غروب ها را از یاد برده بودم

می خوام تو خورشیدم باشی ،تو این شبای بی کسی می خوام با برق چشمکات ،به داد چشمام برسی می خوام تن پنجره رو جلا بدی با نفسات سکوت کوچه بشکنه با شعر سبز خنده هات بهار و وردار و بیار،بکار تو باغچه ی دلم به جای عیدی دلتو بذار رو طاقچه ی دلم تنهاییمو ورق بزن زیر عبور خاطره ثانیه های عاشقی موندنیه نمی گذره حادثه ها رو تازه کن ،با مژده ی اومدنت بذار نلرزه شونه هام با تکیه کردن به تنت تو بوی سیب و گندمی،بذار دلم خطا کنه سر دو راهی بمونه ،دوباره اشتبا کنه با تو چیزی کم ندارم ،بهشت و من می خوام چیکار بذار جریمه ام بکنن واسه یه کم سیب وانار