تو زخمی تردیدی

  بی خاطره ، بی رویا

وامانده تر از دیروز

 بیهوده تر از فردا

تصویر سرابی دور

 در قحطی بارانی

سرگشته تر از طوفان

از عشق گریزانی

با چشم تو ، آئینه

بی واژه غزل می ساخت

نفرین به غروبی که

 اندوه ترا نشناخت

نفرین به سکوت تو

 نفرین به صدای من

تردید مکن ، بنشین

 یک لحظه به جای من

من ماندنیم، امّا

 تو ، فرصت پروازی

از عشق ، برای من

 یک فاجعه می سازی

بگذار خودم باشم

تکراری بی برگشت

یک عاشق تنها که

 دنبال خودش می گشت