می نویسم، می نویسم از تو
تا تن کاغذ من جا دارد
با تو از حادثه ها خواهم گفت
گریه این گریه اگر بگذارد
با تو از روز ازل خواهم گفت
فتح معراج غزل کافی نیست
با تو از اوج غزل خواهم گفت
می نویسم همه ی هق هق تنهایی را
تا تو از هیچ، به آرامش دریا برسی
تا تو در همهمه همراه سکوتم باشی
به حریم خلوت عشق تو تنها برسی
می نویسم می نویسم از تو
تا تن کاغذ من جا دارد…
مینویسم همه ی با تو نبودن ها را
تا تو از خواب مرا به با تو بودن ببری
تا تو تکیه گاه امن خستگی هام باشی
تا مرا باز به دیدار خود من ببری
می نویسم می نویسم از تو
تا تن کاغذ من جا دارد.

ایکـــه داری به دل ولایت عشق!            گوش کن تا کنـــم حکایت عشق

مقصد است وبود ما عشق است            آفرینــش بود نهـــــــــایت عشق

عشق باشد دلیــــــــل روشنایی            کـــــه دلم یافت از جلایت عشق

عشق باشد امیـــــــد زنده شدن            من شــــدم زنده از کفایت عشق

عشق باشد دلیـل کـــون و مکان            کائنات جمـــله در رضایت  عشق

عشق باشد قـــرینه یی به هدف            بی هدف کی سزدحمایت عشق

عشق باشد چـــراغ گمشده گان            نور مهــــــــتاب از سرایت عشق

"سائسا"! مست بودم و بی خود            بشنیدم چنیـــــــن حکایت عشق

عشق آمــــــــــد برای آزاده

بنده  محروم ازحمایت عشق

گوش دل باز کن کــــــــه ساز آید            نغمــــه از کشور حجـــــــــاز آید

رهبر عاشـــــقان و سرور عشق            پرچــــم افـــراشته چو باز"1" آید

آید آنکو که شـــــرح عشـــق کند            عشق را مـــــــــــرد سرفراز آید

آید آن اوستاد مکـــــــــتب عشق            عاشـق عشـــق و عشق باز آید

بهر جانبازی و وفــــــــــــــا داری            در صف عشـــــــــق، یکـه تاز آید

شاه عشـــــــــاق دیده بگشوده            دلی پرسوز و با گــــــــــــــداز آید

آید آنکو کــــه درس عشق دهــد            عشق را همـــــــــــــــدم نیاز آید

چنگ و عــــود و نی و دف و بربط            همه را راست کن کـــــه ساز آید

شمـع و نقل و می و گل و ریحان            هــــــــــــــــمه آراسته به ناز آید

چونکه مولودِ عشق شدبه جهان            مطرب خوشنــــــــــــوا به راز آید

عشق آمــــــــــد برای آزاده

بنده  محروم ازحمایت عشق

 آغوشتو به غیر من به روی هیشکی وا نکن

منو از این دلخوشیا ، آرامشم ! جدا نکن

من برای با تو بودن پر عشق و خواهشم

واسه بودنه کنارت تو بگو، به هر کجا پر می کشم

منو توی آغوشت بگیر آغوش تو مقدسه

بوسیدنت برای من تولد یک نفسه

چشمای مهربون تو منو به آتیش می کشه

نوازش دستای تو عادته ترکم نمی شه

فقط تو آغوش خودم دغدغه هاتو جا بذار

به پای عشق من بمون ، هیچ کسو جای من نیار

مهر لباتو روی تن و روی لب کسی نزن

فقط به من بوسه بزن به روح و جسم و تن من
 BYE BYE GOLAM

نمیدونم چرا هر جا رسیدم

تو قبل از من از اونجا رفته بودی

تو دوسم داشتی همیشه از دور

ولی چیزی به من نگفته بودی

شلوغه دورم اما بی تو دنیام

دوباره ساکت و دلگیر میشه

نمی دونم چرا قطار میره 

همیشه واسه گفتن دیر میشه