بگذارید کنار گل پروانه باشم

برای بویدنش دیوانه باشم

مرا در دل تماشای بهر خداست

بگذارید برای انتظار آشیانه باشم

تا روزی که بروید گلستان

در میان آب و آتش دانه باشم

به دنبال بوی عشق روم

که در دید مردم افسانه باشم

در این شب بلند سیاه

غریبانه بدنبال نشانه باشم

با سکوت و صبر و تحمل

بگذارید زیر لب ها روانه باشم

می روم با دلی پر از انتظار

که برای آخرین بار ویرانه باشم

پرواز در هوای خیال تو دیدنی ست
حرفی بزن که موج صدایت شنیدنی ست
من در فضای خلوت تو خیمه می زنم
طعم صدای خلوت پاکت چشیدنی ست
تا اوج ، راهی ام به تماشای من بیا
با بالهای عشق تو پرواز دیدنی ست

طرح چشمان قشنگت

در اتاقم نقش بسته

شعر میگویم به یادت

در قفس غمگین و خسته

من چه تنها و غریبم

بی تو در دریای هستی

ساحلم شو غرق گشتم

بی تو در شبهای مستی

به او بگویید دوستش دارم


به او که گل همیشه بهار من است


به او که قشنگ ترین بهانه برای بودن من است


و به او که عشق جاودانه ی من است